Kompleks barkowy jest skomplikowaną konstrukcją zapewniającą znaczną ruchomość tej części ciała. Bark przenosi duże obciążenia, jest więc narażony na kontuzje, które mają wpływ na pracę całego obszaru. Jedną z przypadłości zmniejszających stabilność, ruchomość i siłę barku, z czasem prowadzącą nawet do przewlekłego uszkodzenia barku, jest zarostowe zapalenie torebki stawowej nazwane „bark zamrożony”. Zlepne zapalenie torebki stawowej powoduje obkurczenie więzadeł i torebki stawowej, z czasem torebka stawowa włóknieje, wzmaga się sztywność. Wpływa to na ograniczenie ruchomości barku i skutkuje silnym bólem. Bark zamrożony może być spowodowany wcześniejszymi urazami, unieruchomieniem lub operacją. Czasem jednak problem pojawia się samoistnie, a przyczyny schorzenia nie są do końca znane. Bark zamrożony częściej występuje u osób z zapaleniem stawów, cukrzycą, nadczynnością tarczycy, podwyższonym cholesterolem i chorobami serca. Czynnikiem inicjującym może być niewielki uraz lub przeciążenie. Schorzenie częściej występuje u kobiet pomiędzy 40 a 50 rokiem życia.
Objawy, etapy zespołu barku zamrożonego
Podstawowe objawy związane z występowaniem zespołu barku zamrożonego to ból barku oraz sztywność ograniczająca zakres ruchomości, ból ramienia nasilający się podczas snu, dolegliwości mogą objąć obszar szyi i ramion, słyszalne, wyczuwalne trzaski i tarcie podczas ruchu w stawie, stan zapalny, kłucie w barku, utrudnienia w wykonywaniu prostych czynności. W przebiegu zarostowego zapalenia torebki stawowej można wyróżnić trzy fazy rozwoju barku zamrożonego. Faza zamrażania to faza ostra trwająca 3-6 miesięcy charakteryzująca silnymi dolegliwościami bólowymi nasilającymi się głównie nocą, stopniowym ograniczeniem zakresu ruchomości stawu. Faza zamrożenia trwająca 3-18 miesięcy charakteryzująca się stopniowym zmniejszaniem dolegliwości bólowych i utrzymującym się znacznym ograniczeniem ruchomości stawu. Faza rozmrażania to faza cofania się dolegliwości trwająca 3-6 miesięcy, charakteryzuje się cofaniem dolegliwości bólowych i powrotem pełnej do pełnej ruchomości.
Dowiedz się więcej na temat zespołu barku zamrożonego:
https://carolina.pl/klinika-ortopedii-i-traumatologii/bark/bark-zamrozony/
Diagnostyka i leczenie barku zamrożonego
Badanie kliniczne pozwala postawić wstępne rozpoznanie, następnie lekarz zleca wykonanie zdjęcia RTG, na którym widoczne są zmiany zwyrodnieniowe. W przypadku wątpliwości lub gdy planowany jest zabieg, dodatkowo można zlecić wykonanie rezonansu magnetycznego lub tomografii komputerowej. W około 80% przypadków dolegliwości związane z zespołem barku zamrożonego ustępują samoistnie po 12-24 miesiącach. W leczeniu zachowawczym stosuje się farmakologiczne środki przeciwzapalne i przeciwbólowe oraz zabiegi fizjoterapeutyczne. Leczeniem schorzeń stawu barkowego zajmują się specjaliści ortopedii i traumatologii w klinice Carolina Medical Center w Warszawie. W przypadku gdy leczenie nie daje pożądanych rezultatów, a dolegliwości nie ustępują, należy rozważyć artroskopowe uwolnienie torebki stawowej. Małoinwazyjny zabieg wykonywany jest w znieczuleniu ogólnym, trwa ok. 45 minut. Po zabiegu istotne jest szybkie wdrożenie rehabilitacji już od następnego dnia. Powrót do aktywności fizycznej zależy od stopnia dolegliwości bólowych, może trwać od 1 do 8 tygodni. Powrót do pełnego zdrowia trwa od 4 do 12 miesięcy.