Rodzaje farb do włosów

Tradycja farbowania włosów sięga już czasów starożytnych. Kultywowali ją zarówno Chińczycy, jak i Egipcjanie, Grecy, Rzymianie, a nawet Persowie. Początkowo środki. których używano do farbowania stanowiły mieszaniny różnych substancji roślinnych, a także metali – przede wszystkim żelaza oraz miedzi.

Trochę historii

W roku 1818 odkryto nadtlenek wodoru – co dało podwaliny pod współczesne metody farbowania, stał się on bowiem rozjaśniaczem do włosów. Pod koniec XIX wieku do użycia weszły barwniki niezwykle skutecznie zmieniające barwy włosów – zwane są barwnikami aminowymi. Miały one jednak pewien mankament – mianowicie silnie uczulały. Na początku wieku XX wieku Eugene Schueller zdołał zminimalizować uczulenia, a formułę tę nazwał Loreal – która znana jest dziś kobietom na całym świecie.

Współcześnie farbowanie włosów jest na tyle popularne i powszechne, iż z tej usługi oferowanej przez stylistów fryzur z całego świata korzystają nie tylko kobiety, ale także i mężczyźni. W samej Polsce da się zaobserwować renomę tego zjawiska. W większym mieście nie jest kłopotem ujrzeć przedstawicieli płci brzydszej w niebywale wymyślnym kolorze włosów.

Czym właściwie jest farbowanie włosów?

Niby proste pytanie, ale jednak nie do końca takie oczywiste. Najprościej rzecz ujmując jest to zmiana naturalnego koloru przy pomocy odpowiednio dobranych barwników – naturalnych bądź syntetycznych. Niegdyś używano ich głównie do zatuszowania śladów starzenia się, czyli siwizny przeplatającej włosy.

Rodzaje farb do włosów

Ze względu na pochodzenie barwników, które wykorzystuje się we fryzjerstwie, możemy podzielić farbę na:
– farbę roślinną – jak sama nazwa wskazuje, jest to preparat zawierający składniki pochodzenia roślinnego. W ich wypadku składniki pigmentacyjne zwykle są pozyskiwane z ekstraktów występujących naturalnie w środowisku w różnych częściach roślin – łodygach, korze, korzeniach, liściach. Do najczęściej wykorzystywanych barwników naturalnych należą indygo (inaczej reng, a więc sproszkowane liście Indygowca srebrzystego) oraz henna, pozyskiwana z liści krzewu znanego pod nazwą Lawsonia Inermis. Henna jest zdecydowanie najdłużej wykorzystywanym barwnikiem przy farbowaniu włosów. Umożliwia ona uzyskanie koloru od złocistego blondu po kasztanowy. Natomiast barwnik reng, zwany także basma charakteryzuje się niebywałą odpornością na światło – używa się go głównie w towarzystwie innych barwników, gdyż samodzielnie raczej nie spełni oczekiwań i nie zadowoli kolorystyką. Farby roślinne najczęściej spotykane są w formie płukanek albo past do włosów. Jakie są różnice między tymi dwoma rodzajami farb do włosów? Płukanki – jak oczywiście wskazuje sama nazwa – używa się polewając nimi głowę i wmasowując we włosy, natomiast pasty o gęstej konsystencji nanosi się na włosy w miarę możliwości równomiernie i trzyma najczęściej kilkadziesiąt minut. Farby z naturalnych środków nie są dziś zbyt częstym wyborem do farbowania włosów, gdyż nie uzyskuje się z ich pomocą tak zadowalających efektów.

– farbę syntetyczną – do farbowania trwałego stosuje się barwniki oksydacyjne, w których skład wchodzą składniki bezbarwne – jednakże w obecności utleniaczy dają nam względnie przyzwoite efekty o różnych barwach. Farby trwałe zwykle mają postać emulsyjną, kremową. Tworzą je dwa składniki, które należy ze sobą zmieszać przed nałożeniem na włosy.

Istnieje jeszcze kryterium podziału farb ze względu na ich trwałość:

– tymczasowe – po pierwszym myciu włosów odzyskują one swoją naturalną barwę, zalicza się do nich między innymi pianki, żele, lakiery, szampony; zastosowanie farby tymczasowej jest praktyczne w wypadku chęci zmiany koloru włosów na daną okazję, na przykład podczas Sylwestra,

– półtrwałe – odzyskują swój prawdziwy koloryt po kilku, kilkunastu myciach – najczęściej od około sześciu do dwudziestu, farby półtrwałe intensyfikują naturalny kolor, dodają mu głębi, nieznacznie zmieniają także jego odcień,

– trwałe – ich “sztuczny”, uzyskany przy pomocy farby kolor utrzymuje się nawet po wielu myciach włosów, jest to forma zdecydowanie najczęściej stosowana, albowiem dzięki niej dysponujemy szerokim zakresem barw.